An Nollaig thar lear? Níl aon chailleadh ar an Nua-Shéalainn dar le hAoife Uí Fhaoláin, ach chroch leat an scáth fearthainne.

Má tharlaíonn go mbeidh tú ag gearradh trí aerfort Shingeapór, ó dheas chun na hAstráile nó ar ais go hÉirinn, is í comhairle Aoife Uí Fhaoláin, stad agus caith lá nó dhó sa chathair ar leith seo, Singeapór.

Ní hí an Astráil is túisce a shamhlófá le sciáil ar an sneachta ach bhí Aoife Uí Fhaoláin ag foghlaim na sciála sna sléibhte i ndeisceart na tíre sin agus molann sí go mór é.

Tháinig Aoife Uí Fhaoláin agus a fear céile ar mhodh aoibhinn éasca le Sceir Mhór na hAstráile a shiúl gan tinneas farraige: ar bord an mhuireitleáin, nó an bád aeir. Is slí thaistil éasca é agus gheobhaidh tú radharc amach ar áille na mara agus ar na hoileáin.

An té a shantaíonn suaimhneas, áille agus solas na gréine agus go bhfuil an t-am agus an t-airgead aige chuige, tarraingíodh sé ar Oileáin Mhic Cùga sa Teiscinn Chiúin mar a rinne Aoife Uí Fhaoláin agus a fear céile.

Dá giorra turas Aoife Uí Fhaoláin ar an Tansáin, chuaigh an tír agus a muintir i bhfeidhm go mór uirthi. Chonacthas di corrchosúlacht idir sean-nósanna na hÉireann agus roinnt de chleachtais na Tansáine.