Bhuail mé le Justine McCarthy, iriseoir agus beathaisnéisí, in Óstán an Davenport i gCearnóg Mhuirfean, Baile Átha Cliath. Bhí sí ag feitheamh san fhorhalla mar a bhí aontaithe againn agus níorbh aon fhadhb í í a aithint mar go bhfuil cúl gruaige fada catach uirthi agus í ard tanaí, leis.

Fiú sular thángamar le chéile san óstán, chonacthas dom gur bhean shocair shochma í Justine, a mbeadh sé deacair gan réiteach go maith léi. Bhí orm am agus áit an agallaimh a athrú níos mó ná uair amháin, agus má chuir a leithéid de mhí-eagar isteach ar Justine, d’éirigh léi é sin a cheilt go maith. Anuas ar na hathruithe sin go léir, bhí ar Justine feitheamh liom ar feadh cúpla nóiméad san fhorhalla ach ní raibh aon mhíshásamh le haithint uirthi. I rith an agallaimh, ní thagann aon athrú ar an dearcadh atá agam ar Justine. Agus an deachtafón á chur in oiriúint agam ag an tús, deirim léi gur fágadh san abar mé cúpla uair de dheasca mhí-iompar an deachtafóin seo. Tá focail chomhbhácha aici dom. "Agus mé ag tosú amach mar iriseoir, chuir mé agallamh ar Ghearóid Mac Gearailt, a bhí ina Thaoiseach ag an am. Ach i ndiaidh an agallaimh ní raibh faic taifeadta agam. Is amhlaidh go raibh an cnaipe ‘seinn’