Bhí mé ag léacht an tseachtain seo caite mar chuid den fhéile úr, Left Belfast. Tá an eite chlé ó thuaidh mar atá sí ó dheas; scaiftí beaga a bhfuil ceannaire feidhmiúil acu le taobh na n-oibrithe agus na mbocht a chur chun cinn ach tá muid san aois “nua” seo - New Labour, neo-liberalism, neo-cons, daoine ag moladh Poblacht úr ó dheas - nuair is féidir neamhaird a dhéanamh ar “seanrudaí”.

Is masla é bheith ag caint ar "old -Labour" mar a bheadh sé chomh háisiúil le gramafón sa ré dhigiteach. An raibh pointe ann nuair a ghéill muid d’fhorlámhas an chaipitleachais agus chaith an ceart sóisialta isteach i mbosca bruscair na staire? Cén bhliain inar thug an margadh an buille marfach don stát i gcúrsaí geilleagair?

Sa chaint a thug an staraí John Gray, chuir sé síos ar an dóigh ar láimhseáil tíortha éagsúla géarchéimeanna geilleagair ó Bhoilgeog na Mara Theas i 1720 (atá an-chosúil le géarchéim na linne seo) go dtí an an Spealadh Mór a lean Cliseadh Shráid Wall i 1929. Rud amháin a cheangail na géarchéimeanna seo - caimiléireacht, amhantraíocht amaideach, tuairteanna - is é gurbh é an gnáthdhuine a d’íoc as i dtólamh, in achan chás.

Bhí an t-eacnamaí John Maynard Keynes ar an bheagán daoine a chreid gur cheart níos mó airgead a chur isteach sa gheilleagar nuair a bhí rátaí dífhostaíochta go hard, ní a mhalairt. Má d’aistrigh an rialtas agus lucht rachmais na fiacha s’acu chuig na daoine ba bhoichte i Meiriceá, bhí sé mar a gcéanna sa Bhreatain.

Beo ar an Ghaoith

Ba é rialtas Lucht Oibre Ramsey Macdonald a ghearr an caiteachas poiblí go fíochmhar, a ghearr 10 faoin gcéad ó thuarastail státseirbhíseach agus 10 faoin gcéad ó liúntais dífhostaíochta. Chuir an t-amhránaí radacach Paul Robeson aithne ar mhianadóirí ón Bhreatain Bhig le linn dó a bheith i Showboat i mBaile Thiar Londain i 1934.

Bhí na mianadóirí i ndiaidh siúl ó dheisceart na Breataine Bige go Londain le hagóid a dhéanamh in éadan na gcúinsí ina raibh siad beo. Bhí daoine ag fáil bháis den ocras a dúirt siad leis, sa tír seo a bhí mar eiseamláir den tsaoirse ag Robeson.

Ó thuaidh, deirtear go raibh rialtais Aontachtacha sna 50 bliain ina mhair a réimeas níos faide ar an eite dheas ná Atilla the Hun, agus tá an fhianaise ann. Nuair a theilg na Naitsithe na mílte buamaí anuas ar shráideanna Béal Feirste 70 bliain ó shin an mhí seo caite - maraíodh suas le míle duine - cuireadh páistí amach chun na tuaithe le hiad a choinneáil slán, ach baineadh geit as muintir na tuaithe nuair a chonaic siad cad é chomh lag, gannchothaithe is a bhí na páistí, bhí déistin orthu.

Baineadh sé le dearcadh creidimh na bProtastúnach nó ná baineadh, ba é an chóir fhioscach riamh an chloch ba mhó ar a bpaidrín (mura miste leat an meafar!). Daoine nach raibh obair acu i mBéal Feirste na 1930í, bhí siad beo bocht. Is ar éigean a choinnigh an t-airgead a fuair siad ón Roinn Leasa Shóisialaigh beo iad. Don chéad uair, tháinig Caitlicigh agus Protastúnaigh - agus an RUC - le chéile i 1932 le hagóid a dhéanamh agus d’éirigh leo ardú liúntais a fháil go dtí gur imir an rialtas an cárta flannbhuí arís i gcleas a chuirfeadh éad ar Muammar Ghaddafi.

Cách ar Aithris an Aon Phoirt Amháin

Ach sin an stair. Cad é an bhaint atá aige leis an lá atá inniu ann? Cuid mhór, i bhfírinne.
Tá géarchéim geilleagair faoi lántseoil faoi láthair arís agus, arís eile, tá an lámh in uachtar ag baincéirí, amhantóirí, na forais airgeadais agus iad ag cur brú ar rialtais an fód a sheasamh amhail is nach bhfuil ann ach bealach amháin chun cinn.Tá comhdhearcadh ann gur gá ciorruithe, ‘buiséad cothromaithe’ agus go gcaithfidh muid a bheith deas le lucht an rachmais nó gortóidh siad sinn agus tá an comhdhearcadh sin ag na páirtithe ó thuaidh, agus ag Sinn Féin féin chomh maith le cách.

An mhí seo, roghnófar 108 ball Tionóil agus leanfaidh siad leo ag cur dúnghaoisí nualiobrálacha i bhfeidhm mar a rinne gach rialtas Stormont roimhe seo. Beidh Sinn Féin agus an DUP mar chomhrialtas do-ionsaithe - an mbeidh an SDLP agus an UUP ann ag leibhéal ar bith fiúntach - ach ó tharla an tuaisceart a bheith comhtháthaithe i ngeilleagair nualiobrálach domhanda, is beag a bheas ar a gcumas briseadh as an mhúnla atá cruthaithe go daingean ag an chaipitleachas ó thosaigh sé, má chreideann tú Karl Polanyi, in 1834.

Biseach na síochána mar dhea. Meabhraíonn an toghchán atá ar ghort an bhaile na focail “cathaoireacha deice” agus Titanic dom.